Merkeldag of lotdag Dat zijn die dagen die in het volksgeloof bijzonder belangrijk zijn, o.a. voor het levenslot van de mens, voor het gedijen van het vee en de gewassen, voor het weer. Hierbij denken we dan ook aan allerlei kerkelijke en seculiere feestdagen, verjaardagen, naamdagen en bijzondere gebeurtenissen binnen de familie.
|
1 jannewarieNiejaorsdaag
Zalig Niejaor De kat sjiet haor D’n hôngk sjiet wors Zalig Niejaor de braodwors
Det waas en is nag sjteeds eine sjoëne tiéd in ’t jaor. In de meiste gezinne heuf den nemes te wêrke. Alles sjteit in ’t teike van rös, gezelligheid en same eine gôjje roetsj in ’t nieje jaor te maake. As kingk ziende dôchte weej ouch door te kênne haje, maar as weej den ens gepreuf hadde van det glaeske zeute roëje wiën, den vele ôs de uigskes al gauw toe. Pas toen weej get aajer waare, woort d’r beej ôs thóes ech door gehaje, d.w.z. weej bleeve langer op, keeke nao de Prúus met zien Silvesterprogramma’s en um twellef oor nao bóete, kiéke nao ’t veurwerk van Harie Wetzels beej ôs op de sjtraot.
In ôzze liëgere -sjoëltiéd begôs de niejaorsdaag sjmorges met ein versje. Dat hadde weej op sjoël geliërd en woort den vur pap en mam opgezag. Natuurlik ouch vur angere minse die in de loup van de daag beej ôs niejaor kwaame winse. Al waas ’t neet vuël, ’t brach tog ein aardig centje op. Hadde weej gen versje, den zagte weej maar ’t volgende:
Met m’n handje op m’n hartje, vraag ik U alstublieft een kwartje
Op deeze sjpeciale fiësdaag kwaame in dae'n tiéd altiéd ein paar collega’s van pap beej ôs eine niejaorsborrel drinke. Zeej begôste de daag beej Harie van de Hollänger, de bedriëfsleider van Jansse-Dings. Naodet zeej dao ein paar borrels hadde gedrônke, ginge ze ouch nag beej Pau Pieper, Sjaak Hillekens, Joën Hendriks, Harie Crienen efkes niejaor winse. As ôzze pap den nao zônne rônkgangk thóes kwaam, had d’r mei de petètjes sjoën gaar. Det letste is ziene zoon Piet ouch waal ens euverkômme. Naodet hae met zien kammeräoj op versjillende plaatse niejaor waas gaon winse, kwaam hae miër doëd den laevend thóes. In de gangk woort door Pietje ein nieje vloerbedekking gelag en toen, zoë krank wie ’nen hôngk, veel hae in slaop op de bangk. Vanaaf det moment waas Piet zoëwiët vertrokke det hae pas nao vuël geboets en gehouw op deure en róete pap en mam huërde en binne kôs laote.
Toen ôzze pap nag ein menke waar, ging dae niejaorsdaag met zien elders nao opa en oma Simons in Geloë. Heej trof hae den oëms en tantes en naeve en nichte. Det waar den ein hiel fijn samezien. De kinger die amuseerde zich waal op de "boerderie" van opa en oma. Dao waar vol op plaats öm te sjpeule. De groëte en de kleine kinger deeje kringsjpelkes, zoeas ringele-rangele-roeze. Tössedoor kreege zeej niejaorskukskes en plats. Dae plats had de femilie vur opa en oma gebakke. Eine plats is ein rôngk plat krintebroëd en is wet grôtter en dieker wie ein vlaaj. En öm d'n dors te lesse, lekkere miemeresap. De meis gelökkige waar tog daegene die de niejaorsbreef vur opa en oma moch veurlaeze, den dae kreeg ein döbbeltje vur in de sjpaarpot. En as den nao verloup van tiëd de ganse koedeljach wir nao hóes toe ging, kôsse good merke det de oëms en tantes angere miemeresap hadde gedrônke. De alcohol in ut sepke zörgde d'r waal veur det de sjtoet al zingende door de sjtraote ging.
Weerspreuk
|
6 jannewarieDreejkeuninge Eine sjoëne daag. Weej as kinger hadde vreej van sjoël. ’s Morges môste weej natuurlik iërs nao de kerk. Det waas trouwes ein van de bezigheden wao weej iddere daag mêt begôste: opsjtaon, wasse, aete en den nao de kerk. En die jônge van Anneke en Frans zóote d’r altiéd. Dreejkeuninge beteikende ouch ’t einde van de Körstiéd. Naodet de beeldjes van de dreej keuninge iddere daag ein sjtökske waare opgesjaove nao ’t kiendje Jezus, sjtônge zeej den op 6 jannewarie in ’t sjtelke rôngk de kribbe. Balthazar, Melchior en Caspar hadde heur taak d’r wir opzitte. Nag efkes en den ginge zeej wir tösse de aaj krante in de doës met de körssjpulle. In versjillende gezinne woort op dae'n daag eine kéek gebakke. In dae kéek zoot ein boën verborge en degene dae ’t sjtökske met de boën d’r in kreeg, waas dae daag de keuning en moch zoedoende bepaole wat dae'n daag geaete woort. Beej ôs thóes deeje weej ouch waal ens mei aan dit ritueel, maar ’t waas miër óetzôngering den regel. Weerspreuken
|
31 jannewari Heilige Ludovica, naamdag Wies Weduwe te Rome, gestorven in de 16e eeuw.
|
3 fibberwari Heilige Blasius Blasius, een Armeens bisschop, werd omstreeks 300 gevangen genomen en gefolterd met wolkammen en daarna volgde onthoofding te Sebastè (Armenië) in 316. Gedurende zijn gevangenschap was hij geketend opgeborgen in een gewelfde kerker, maar kon wel bezoek ontvangen. Op een dag kwam er een vrouw met haar kind. Haar zoontje dreigde te stikken in een vissengraat die in zijn keeltje was blijven hangen. Na een korte aanraking door Blasius kwam de vissengraat weer vrij en sprong de keel uit. Patroon van: hen met keelaandoeningen, variërende van hoestje en keelpijn tot bof en astma. ’t Waas tog altiéd efkes sjpannend in de kerk as weej de Blasiuszaegen ginge haole. Vur pestoër of keplaon op de knéen zitte, den kwaame d’r twee krütselings euver elkaar gehaje kerse öm diene nek en den nag efkes loestere nao ein gebedje van de geistelikke. En as weej óet de kerk kwaame, kuchde weej ouch allemaol. Ein teike det de zaegening met de kerse gebaat had en desse vurluipig gên las mier heis van kaelpiën of ein verkadigheid. Weerspreuken
|
6 fibberwari Heilige Dorothea, naamdag Doriet Maagd en martelares. Legendarische heilige, die te Caesarea in Cappadocië onder Diocletianus de marteldood zou zijn gestorven in 311. De legende vertelt dat Dorothea op weg naar het schavot de naam van Jezus riep. En jongeling, genaamd Theophilus, spotte en zei tot haar dat hij zich zou bekeren als hij bloemen en vruchten uit de tuin van haar bruidegom zou ontvangen. Daarop verscheen er een engel en bracht een korf vol bloemen en vruchten naar de jongeling. Daarop knielde hij neer en bekeerde zich tot het christendom. Diocletianus werd daar zo kwaad om, dat hij Theophilus samen met Dorothea liet onthoofden.
Patrones van: vrouwen in
barensweeën, bloemenverkopers,
fruithandelaars, tuinlui, bruiden,
bierbrouwers, stervenden, pas gehuwden. Weerspreuken
|
14 fibberwari Valentijnsdag H. Valentius, een Romeins priester die in 270 n. Chr. te Rome werd onthoofd.Ein fiës det in ôs kingerjaore zeker beej ôs thóes neet gevierd woort. Tegenwoordig is det tog eine daag dae door de middesjtand aangegreepe wuërd, um idderein dae dich dierbaar is, ein kaertje te sjteure of ein kleinigheid te gaeve óet dangkbaarheid.
Weerspreuken
|
24 of 25 fibberwari (in ut sjrikkeljaor) Heilige Matthias, naamdag Thijs. Na de Hemelvaart van Christus werd hij tot apostel gekozen in plaats van Judas. Hij heeft het geloof eerst in Judea en later in Ethiopie verkondigd. In het jaar 63 is hij door de heidenen gestenigd en met een bijl vermoord. Keizer Helena gaf een deel van de relieken van de heilige apostel als geschenk aan bisschop Agritius van Trier (262-332). Het hoofd wordt in de Maria Maggiorekerk in Rome bewaard. Patroon van:
slagers, suikerbakkers, smeden, kleermakers.
Weerspreuken
|
5 miërt Adrianus VI (1459-1523), naamdag Ad Adriaan Florenszoon, ook bekend als Adrianus of Hadrianus werd in 1459 te Utrecht geboren en werd in 1523 tot paus gekozen. Adrianus VI was ook de eerste en daarmee de enigste paus van Nederlandse afkomst. Weerspreuken
|
17 miërt Heilige Gertrudis, naamdag Truus Sint Geertruid, ook bekend als Gertrud of Gertrudis van Nijvel en van Geertruidenberg. Als jong meisje weigerde zij het huwelijk met een rijke man en ging in het klooster dat door haar moeder in 639 was gesticht. Haar persoon is omgeven met wonderen en verschijningen. Zij verdreef zeemonsters bij schepen. In de abdij daalde een vlammende bol op haar hoofd neer zonder haar te deren. Bij rattenplagen werd ze aangeroepen om de beesten te verdrijven. Het water dat ontsprong in de bron in een crypte van de Gertrudiskerk zou, over de akkers uitgegoten, zowel ratten als veldmuizen doen verdrijven. Zij is op 17 maart 659 op 33 jarige leeftijd overleden en ligt begraven in het klooster van Nijvel (België).Patrones van: pelgrims, de stervenden, reizigers, ziekenhuizen, armen, weduwen en tuinmannenPatrones tegen: muizenplagen en rattenplagen.(Weer)spreuk
|
19 miërt Heilige Jozef, naamdag Jos De man van Maria en de (wettige) vader van Jezus, die bij de mensen uit zijn omgeving bekend stond als ‘zoon van Jozef’, was timmerman in Nazareth. De verering van Jozef is pas laat opgekomen. In 1479 werd zijn feest ingevoerd in de Romeinse kalender (19 maart). Beschermheilige van België. Patroon van: echtparen, kinderen, christelijke gezinnen, jeugd, wezen, kuisheid,
arbeiders, houthakkers, timmerlui, meubelmakers, ingenieurs,
begrafenisondernemers, opvoeders, uitgestotenen, reizigers, stervenden, een
zalige dood. Weerspreuk
|
Vastelaovend Reeds onze jeugd werd Vastelaovend gevierd. Toen we nog op de lagere school zaten, bleven de activiteiten beperkt tot het verkleden en het kijken naar de optocht. In de eerste tienerjaren van onze jeugd gingen we natuurlijk naar het jeugdbal. Hier werd dan samen met de jeugdprins gehost en uiterlijk om 22.00u was het feest afgelopen. Het verkleden was meestal iets eenvoudiger dan nu. Geen volledige kostuums, maar meestal een of andere kiel en van een schminkdoos hadden wij nog nooit gehoord. Als kind zijnde waren de meeste jongens verkleed als cowboy, indiaan of boer. Als cowboy droeg je een rode zakdoek om je hals. Die hadden wij genoeg op voorraad, want pap gebruikte die dagelijks. De zakdoek kwam om je hals en de einden werden door een lucifersdoosje gehaald. Aan de broek, gewoon een broek die je ook doordeweeks droeg, kwam een "franje" door mam of door “de neijster” gemaakt. Verder droeg de cowboy "ein sjeetgewaer met pèstjungkes" en een hoed. Die spullen konden we allemaal bij kapper Janssen krijgen. Met een kurk, die even in de vlam werd gehouden, werden snor, baard of wenkbrauwen gemaakt. De lippenstift van mam zorgde er voor dat we prachtige “wengskes” kregen. Zondags trok de "groëte optog" door het dorp en de dinsdagmiddag was voor de jeugd. AswoensdagDe vastelaovend is vurbeej, de Vaste geit beginne, viertig daag dich bepaolde dinge ôntzegke. Aswoensdaag, de iérste daag van de Vaste, begôs vur ôs wir met ein Mis. Nao aaflaop ginge weej den veur in de kerk ein assekrütske haole. Pesjtoër of keplaon makde met ein zwart goedje (as van palmtekskes) ein krütske vur op de kop. Den deeje weej as kinger meistal ein saort wedstriëd wae ’t langste det krütske op de kop kôs haje. En umdesse d’r neet aan meugsde kômme, deese det tog. En zoë waas mei det krütske sjnel weg. Pap ging, umdet d’r sjmorges al aan ’t wêrk waas, saoves nao de kerk ein assekrütske haole. Weerspreuken
De Vasten Met Aswoensdag begon een 40-daagse vasten periode die tot Pasen voortduurde. Vooraf gaande werd 3 dagen feest gevierd, wat wij nu nog kennen als carnaval. Vasten is de voorbereiding op inwijdingen, boetedoeningen en teken van rouw.
Bóete ’t tog get minder aete, op de vriedig gaar gen vleis, hadde weej as kinger ouch nag ein vastetrummelke. Dao kwaame alle sjnoepjes in die weej doordewaeks in de winkel kreege, of die weej as belóening binnehaolde. Sôndigs kwaam det trummelke den van de kas aaf en woort d’r ein sjnuupke óet gehaold. Aan ’t einde van de vastetiéd (Paose) woort ’t rats leeg geaete.
Weerspreuk
|
Witte Donderdag Om twaalf uur 's middags luidden de klokken, een teken dat de vasten voorbij was. Dan gingen de klokken naar Rome. Als kind zijnde was je er vast van overtuigd dat die dan ook weg waren, want tot Paaszaterdag twaalf uur 's middags hoorde je geen enkele klokje luiden bij de kerk. ’s Middags gingen we met alle kinderen vanaf de school naar de kerk.
|
Goede Vrijdag Natuurlijk weer ’s middags naar de kerk voor het verhaal van de kruisweg. Om drie uur was er een moment van stilte. Iedereen maakte dan een kruisteken. Ook de mensen die met hun werk bezig waren, of ergens naar toe gingen, stopten even om een kruis te slaan.
|
Paaszaterdag Om twaalf uur 's middags kwamen de klokken weer terug uit Rome. Regelmatig gingen we dan ook buiten kijken, of we ze niet voorbij zagen vliegen. Natuurlijk hebben we nooit dat moment mee kunnen maken. Er waren natuurlijk altijd wel personen, met name volwassenen, die het wel hadden gezien; de klokken die overvlogen, vol met een lading paaseieren. Bij ons thuis werden dan 's middags de eieren geverfd. Bij de Jochijms, onze drogist, werden dan gekleurde strookjes gehaald. Deze werden aan een ketel met heet water toegevoegd. De eieren moesten een tijdje in het water liggen en waarachtig kregen zij dan een mooi kleurtje. In de Goede Week gingen we ’s zaterdags met een lege fles naar de sacristie om die daar te laten vullen met wijwater, zodat thuis de wijwaterbakjes weer bijgevuld konden worden. De misdienaars gingen die dag rond om geld en eieren op te halen. Om zich reeds van verre aan te kondigen, werd er volop gebruik gemaakt van ratels. Maar omdat de route vrij groot was en het niet op een dag geklaard kon worden, werd er soms ook op Witte Donderdag en op Goede Vrijdag rond gegaan.
|
PasenDen ginge weej op ôs paosbes nao de kerk. Met Paose kreege weej meistal nieje kleijer. An van Passerfrits makde vur de maedjes van ôs de sjoënste kledjes en jes. De jônges kreege soms get niës óet Velde en later, toen zeej get aajer waare, ein pak van Staeves, de sjnieder aan de mert. Tösse häökskes:Thijs en Piet hebbe ouch ens met Mam, via Tante Wies óet Urmond eine wingkterjas in Stein gekôch. Die kreeg dao korting via de DSM, wao ome Lambaer werkte. Natuurlik raapde weej as kinger Paoseier in d’n haof. Mam had die den saoterdigs geverf. Rechheukige kleurstofblaedjes kwaame in werm water, dao woort get aek beej gedaon en nao ein tiedje waare de eier gekleurd. Pap ging op tweede Paasdag naar café Maalbeek. Hier was dan de jaarlijkse eiertip van de Harmonie. Onder het genot van een glas bier werd er een soort wedstrijdje gehouden wie het langst zijn ei heel konden houden. De tegenstanders stoten de eieren met de punten tegen elkaar. Degene wiens ei niet gebarsten was, werd de winnaar en kreeg het ei van zijn tegenstander. ein ei is gen ei twië ei is ein half ei dreej ei is een gans ei en veer ei is ein paosei
Weerspreuken
|
19 april Heilige Leo, naamdag Leo Op 12 februari 1049 gekroond als paus Leo IX. Hij reisde veel door West Europa en richtte veel kloosters in en wijdde veel kerken in. hij is vooral bekend om zijn Gregoriaanse hervormingen. Op een van zijn vele reizen viel Paus Leo IX in handen van de Noormannen. Tijdens de negen maanden durende gevangenschap werd de paus ernstig ziek. Op 12 maart 1054 werd hij vrij gelaten, maar verzwakt door de gevangenschap en zijn ziekte stierf hij op 19 april van datzelfde jaar. Patroon van: muzikanten en organisten
|
30 april Keuneginnedaag Eine biezôngere daag in ut jaor. Prakties neemes heufde te wêrke. De vlag hông beej ôs thóes naeve de veurdeur en de hermenie trok door de sjtraote. De ganse morge waare weej op ut voetbalveld van Belfeldia. Dao waare weej met alle kinger van de liëgere sjoël drök bezig met allerhande Oudhollandse sjpelle. Ônger angere zakloupe, met eine laepel met ein ei d'r op ein bepaold parcour aaflegke, hélloupe en angere atletiek ôngerdeile, met eine blinddook veur ut ein of anger sjpel doon, allerlei sjpelkes met eine bal. De winners kreege van de meister of de juffrouw natuurlik eine sjoëne priës.
In 1962 organiseerde ut Oranje Kommitee de 10e jeugfietstog. Deeze rally met eenvoudige opdrachte ging, vanwaege ut verkiërsgevaor, groëtedeils bóete de bebouwde kôm. Beej de groep 12 jaor en aajer woort door laoting Henk Bloomers de haufwinner. bron: Belfelds Nieuws 4 mei 1962
Keuneginnedaag 1963, Indesjtriesjtraot v.l.n.r.: Jan Peeters, Piet Simons, Wim Wetzels, Mariet Peeters, Annie Pubben
|
11 - 14 mei IJsheiligenVaak is het in deze periode wat kouder en kan het tot nachtvorst komen. De IJsheiligen beginnen traditioneel op 11 mei en eindigen op 14 mei. Mamertus 11 mei, Servatius 12 mei, Pancratius 13 mei en Bonifatius 14 mei. Weerspreuken
Deeze letste sjpreuk waas zeker vur jaore trük ein waorheid wie ein koe. Dôw kôs toen nörges veur dae tiéd einjaorige plante vur in ‘t bloomehäofke kriége. Nôw lik det hiel angers. In de maonde miërt en april zien die bloome al in alle tuincentra vol op te kriége.
|
25 mei St. Urbanus, patroon van Belfeld In zijn tijd waren er geen heftige vervolgingen. Veel martelverhalen over paus Urbanus zijn dan ook schromelijk overdreven en passen in de legende vorming. Dan is er nog een andere legende: Urbanus zou geschreven hebben dat kelken en dergelijke van zilver moesten zijn. En uit de kelk komt de miswijn. Die wordt verbouwd door wijnboeren en zo werd Urbanus beschermheer van de wijnbouw. Helemaal omdat omstreeks 25 mei ook de wijnstok gaat bloeien. Urbanus was paus van 222 tot 230. Op het feest van de H. Martelaar Urbanus bloeit in de tuinen de “Urbanusroës”, een sierplant die behoort tot de pioenen. Patroon van: de wijnboeren, kuipers en van de landbouw in het algemeen. Weerspreuken
|
de letste zôndig van mei Kermis Alwir ein paar daage vreej van sjoël. Tiédes de opbouw ginge weej al dökker kiéke. Det had tog waal get. De hiele mert woort vol gezatte met allerlei kräöm en kermisattraksies, zoe-as ônger angere de boetsautoos, de sjômmels, de zweef en de kerresel. De Sjtaasionssjtaot sjting vol met woënwaages. Heej waas den de tiédelikke verbliéfplaats. Naodet weej sôndigs ut kermisgeld hadde gekreege, soms wet ekstraas van opa of oma of eine oëm of tante, ging ut sjnel nao de mert beej de baog. Ut kermisgeld bedroog maar ein paar döbbeltjes, dus weej kôste ech neet ruig dóon. Asse beej Miene van Mäöske wet sjnoep vur dich zellef en ein paar pindarotsjes vur mam hads gekoch, waas ut kermisgeld bèkans op.
De voorjaarskermis is aan het verwateren. Het is niet meer het feest voor de ooms, tantes en familie in Belfeld. Het is ook niet meer het feest dat de bakkers en slagers vlaaien en kilo's vlees naar de klanten brengen. Al enkele jaren geleden is in de raadsvergadering de vraag gesteld of de kermis nog wel leefde. Daar is geen uitspraak over gedaan. De volgende attracties zijn op de markt aanwezig: draaimolen, schiettent, pindakraam, ijskraam, grijpkraan, balco-rotorsport, snoepkraam, auto-scooter en de viskraam. bron: Belfelds Nieuws 24 mei 1963 |
13 juni H. Antonius van Padua, priester en kerkleraar
Geboren te Lissabon in 1195. Hij werd in 1212 tot priester gewijd. Het was zijn wens was het geloof te verkondigen in Noord-Afrika, maar de moord op vijf jonge Franciscaner monniken in Marokko door de Mohammedanen, maakte een diepe indruk op hem. Hij werd zwaar ziek in Afrika waar hij met veel inzet het predikt-ambt vervulde. Toen werd zijn werkterrein Frankrijk en aansluitend Italie en hij vocht tegen de dwaalleraren. Veel gelovigen vonden door toedoen van Antonius hun weg naar het geloof terug. Vele duizenden mensen kon hij in een keer toespreken en men kon dan een speld horen vallen. Patroon van:
Franciscanen, verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, de armen, bakkers,
mijnwerkers, het huwelijk, de reizigers, de verliefden.
Versje Wanneer je iets kwijt bent en je hebt overal keer op keer naar iets gezocht en je kunt het maar niet vinden, vraag je aan Antonius hulp d.m.v. dit zinnetje: H. Antonius, beste vrind, zorg dat ik mijn…(naam verloren voorwerp) vind. Oma Fabriek spreekt niet van de H. Antonius, maar van Tuünke.
|
25 juni Wilhelmus van Vercelli, naamdag Wil Wilhelm werd geboren rond het jaar 1085
in Vercelli (Italië). Op jonge leeftijd verloor hij zijn ouders en vertrok op
veertien jarige leeftijd op bedevaart naar Santiago de Compostella. Hier besloot
hij zijn leven geheel aan God toe te wijden en verbleef als kluizenaar op de
Monte Solicoli. Hier gaf hij een blinde man zijn gezichtsvermogen terug. Na twee
jaar wilde Wilhelmus meer en hij vertrok naar het heilige Land. Daar aangekomen
besloot hij zijn gehele kracht in Italië in te zetten. Hij vestigde zich als
kluizenaar op de Monte Vergine. (berg van de H. Maagd). Rond 1118 kwamen de
eerste volgelingen, die door zijn voorbeeldige levenswijze waren geraakt, naar
de berg. Een jaar later besloot Wilhelmus een nieuwe congregatie van kluizenaars
te stichten, geheel naar de regels van de H. Benedictus. In de jaren die volgden
stichtte hij meerdere kloosters door geheel Italië waaronder St. Salvatore di
Goleto waar ook een vrouwencongregatie kwam. In het klooster St. Salvatore di
Goleto stierf Wilhelm op 25 juni 1142. Hij werd later begraven in het nog
bestaande klooster op de Monte Vergine. Nog steeds is dit een beroemd
Mariaheiligdom waar jaarlijks vele pelgrims hun heil zoeken. Wil is de enige in het gezin die geen vrouwelijke patroonheilige heeft.
|
29
juni Heilige Petrus en Paulus, naamdag Piet. Petrus was reeds in Jeruzalem een vooraanstaand verdediger van het Christelijk geloof. Zijn oorspronkelijke naam is Simon en hij leefde in Kafarnaum (Israël) waar hij als visser zijn brood verdiende. "En gij zijt Petrus, en op deze steenrots zal ik Mijn kerk bouwen". Petrus wordt door Jezus benoemd tot eerste opvolger en hoofd van de Kerk. Hij werd een vurig prediker en ondernam veel missiereizen naar Antiochie en Klein-Azie en tenslotte naar Rome ten tijde van keizer Nero. Rome was het centrum van de toenmalige wereld en Petrus wilde van hieruit het geloof in de Verrezen Christus aan de mensheid verkondigen. Nero wilde dit verhinderen en liet Petrus gevangen nemen en hem ter dood veroordelen. Petrus onderging de uitspraak gelaten en het enige wat hij vroeg, was om niet zoals zijn Heer te mogen sterven, maar omgekeerd. (Hij had Jezus tijdens zijn gevangenneming, driemaal verloochend). Petrus stierf in het jaar 67 in het Romeinse circus de kruisdood. Patroon van:
de pausen, slagers, glazeniers, ruitenzetters,
meubelmakers, horlogemakers, slotenmakers, smeden, loodgieters, pottenbakkers,
metselaars, steenbakkers, nettenmakers, steenhouwers, vissers,
visverkopers, schippers,
schipbreukelingen, boetelingen, de belijders, de maagden.
Paulus
Afkomstig uit een joodse familie uit Zuid Turkije was Saulus, zijn
oorspronkelijke naam, geneutraliseerd als Romeins staatsburger. Hij kreeg een
opleiding in tempelschool te Jeruzalem en was als jood streng van leer en
overtuigd christenvervolger. Na drie jaar van inkeer kwam hij terug in
Jeruzalem, maar nu ontweken de christenen hem angstvallig omdat ze niet geloven
konden dat deze voormalige christenvervolger nu een discipel geworden was. De
weg voor de missiereizen en bekering lag nu open. Saulus veranderde zijn naam in
Paulus (de Geringe). Patroon van:
katholieke pers, theologen, zielzorgers, touwslagers,
arbeidsters, wevers, korfvlechters, vruchtbare velden. Weerpreuken
|
|
15 juli Heilige Henricus, naamdag Henk Henricus II, in 973 geboren, was Hertog van Beieren en keizer van Duitsland. Hij was de beschermer en de weldoener van kloosters en kerken, leefde als een Heilige, een voorbeeld voor allen en stierf op het kasteel Crone bij Halberstadt in 1024. Zijn vrouw Cunigonde is de patrones van zwangere vrouwen, keizer Hendrik II is de patroon van kinderloosheid, de graven, de gehandicapten en de verstotenen.
Weerspreuken
|
|
20 juli Margareta of Margarita, naamdag MargrietOndanks haar
mateloos populaire verering is niets over haar leven met zekerheid te zeggen.
Vrijwel alles is gebaseerd op legendevorming. Geboren als dochter van een
heidense priester in Antiochië liet ze zich toch bekeren tot het christendom.
Daarop werd ze het huis uitgestuurd en werd schaapsherder. Maar vanwege haar
schoonheid liet de prefect een oogje op haar vallen. Margaretha moest niets van
de prefect hebben en als wraak hierop liet hij Margaretha folteren. In de
gevangenis kreeg ze bezoek van een duivelse demon. Deze verslond haar, maar het
kruis wat Margaretha droeg bleef in de strot van het monster steken. Margaretha
werd weer uitgebraakt. (Dit maakte haar tot patrones van de geboorte van
kinderen). De volgende dag werden voorbereidingen getroffen voor executie op de
brandstapel. Duizenden toeschouwers zagen hoe Margaretha de brandstapel
overleefde en bekeerden zich massaal. Uiteindelijk werd Margaretha in 257 onthoofd te Antiochië in
Pisidië Weerspreuken
|
|
26 juli Heilige Anna, naamdag mam en Annie Getrouwd met de heilige Joachim, een bemiddeld burger uit Nazareth. Uit angst kinderloos te blijven baden ze tot God om toch vooral een kind te krijgen. Een engel bezorgde de boodschap dat het kind onderweg was. Op 8 september zag de H. Maagd Maria het levenslicht. Van Anna weten we dat ze in elk geval de kleutertijd van Jezus nog heeft meegemaakt. Op sommige afbeeldingen zie je Anna met haar dochter en kleinkind op de schoot. Met nadruk wijst Anna op het piemeltje van Jezus, weer om de menselijkheid te versterken. Anna wordt aangeroepen om een echtgenoot en als dat gelukt is, vervolgens om niet kinderloos te blijven. Patrones van:
huwelijk, gelukkige geboorte, gelukkig huwelijk,
kinderzegen, moeders, weduwen, huisvrouwen, arbeidsters, mijnwerkers,
kantklossers, molenaars, marktkooplieden, touwslagers, houtsnijders, wevers,
kleermakers, knechten, verloren voorwerpen, zeelieden en naaisters. Weerspreuken
|
|
18 augustus Helena, naamdag Lea Zij bekeerde zich ca. 312 op 64-jarige leeftijd tot het christendom en vatte haar nieuwe godsdienstpraktijken zeer ernstig op; zij stichtte te Rome o.a. de kerk van het H. Kruis, in Constantinopel de Apostelkerk en volgens de legende ook kerken in Duitsland (Trier en Xanten). In 324 bezocht Helena de heilige plaatsen in Palestina, waar zij de basilica's op de Olijfberg te Jeruzalem en te Betlehem de Geboortekerk liet bouwen. Pas later is haar een rol toegekend bij het vinden van het H. Kruis. Zij stierf op 18 augustus 330 in het Turkse plaatsje Izmid. Zij werd spoedig als heilige vereerd. Haar attribuut is een kruis.
|
|
8 september Maria-Geboorte, naamdag Riet Vandaag wordt de geboorte van Maria herdacht. Maria was de moeder van het Christuskind. Haar ouders, Anna en Joachim, vreesden kinderloos te blijven en baden tot God om dat af te wenden. Onvruchtbaarheid was toen nog een beschamend gedachtengoed. Dit werd gehoord en via een engel vernamen beiden, Anna thuis en Joachim op het veld, dat zij een kind konden verwachten. Negen maanden later kwam Maria ter wereld. Maria was bij haar geboorte de schrik van de duivel en zonder zonde. Weerspreuken
|
|
11 september Trouwdag van Anneke en Frans
|
|
11 september 1946
Kerkelijk huwelijk van Frans en Anneke in de St. Gertrudis Kerk te Beesel.
De verwoestingen van de 2e Wereldoorlog hebben nog duidelijk hun sporen nagelaten. |
|
De Koperen Bruiloft werd niet gevierd. Ze wisten niet eens dat ze al zolang getrouwd waren. De postbode bracht een kaart. Deze kaart was van Tante Toos van Ome Toon Dings. "Maar Frans, môsse ens kiéke, heej ein kaart van Toos, weej zien vandaag 12½ jaor getrouwd, dao hebbe weej gaar neet aan gedach........" En dat was het hele feest. |
|
september 1971 De Zilveren Bruiloft werd wel uitbundig gevierd. De kinderen waren inmiddels wat ouder, dus die hielden die datum wel in de gaten. Reeds een hele tijd van te voren begon de "bubs" met sparen. Dit resulteerde uiteindelijk in een reis naar Oostenrijk. Toevallig wonnen Pap en Mam ook nog bij de Harmonie een reis naar Oostenrijk en wel naar Birgitz. Dus dat kwam heel goed uit. De bruiloft werd gehouden in Café Maaszicht. In die tijd hét café waar de meeste bruiloften werden gehouden. Toen we met z'n allen na de H. Mis naar de feestzaal waren vertrokken, kwamen we tot de ontdekking dat er nog geen foto van het bruidspaar met de kinderen en aanhang was gemaakt. In aller ijl werd nog gauw een fotograaf besteld. En die heeft er een leuk plaatje van gemaakt. |
|
september 1986
De Smaragden Bruiloft
Bij het 40-jarig huwelijksfeest zijn Pap en Mam met de kinderen, de aangetrouwde kinderen en de kleinkinderen een dag naar Zuid-Limburg geweest. Eerst een H. Mis in het kerkje van Mesch, daarna naar Slenaken. Hier werd gewandeld en bij Ome Harie lekker gegeten.
De rijkdom van 40 jaar huwelijk
In het begin waren ze met z'n tweeën, maar alras begonnen de weeën
Twee wezentjes kwamen op aarde, van een niet te bepalen waarde
Wat een rijkdom, beste mensen, maar An en Frans hadden nog wensen
Enkele jaren gingen voorbij en velen schaarden zich in de rij
Acht kinderen....een rijkdom beste mensen, wat moet je je nog wensen?
Weer gingen er jaren voorbij, andere schone dochters en zonen kwamen erbij
Opa en oma zijn, meer dan een dozijn, wat een rijkdom....het is zo fijn
Deze rijkdom is niet uit te drukken in geld, toch hebben wij eens geteld
Acht kinderen plus acht schone dochters en zonen, laat ons tot zestien komen
Daarbij veertien kinderen klein, dat moet samen dertig zijn
Keer honderd gulden maakt dat een aardig bedrag, deel het door twee en dat is wat je houden mag.
Dit gedicht is voorgedragen bij het aanbieden van het cadeau
|
|
september 1991 De Vermiljoenen Bruiloft Ook de 45ste huwelijkdag werd plechtig herdacht. Weer zijn we met z'n allen naar Zuid-Limburg gegaan, maar dit keer met de bus van Rob Janzen uit Belfeld. Voor het bruidspaar was het een complete verrassing waar het gezelschap naar toe zou gaan. De rit met de autobus was heel gezellig, zeker omdat er ook nog gekiend werd. Ging de bus naar België om mam eens echt kennis te laten maken met het kienspel? Na verloop van tijd stopte de bus bij de Jezuïeten Grotten in de St. Pietersberg te Maastricht. Hier kregen we een interessante rondleiding. Nadat we op het bruidspaar een toost hadden uitgebracht, werd de reis voortgezet naar Slenaken. Bij ome Harie en tante Lies stond weer een heerlijke maaltijd klaar. In de avonuren reden we weer richting belfeld en zat het feest er weer op.
|
|
september 1996
De Gouden Bruiloft |
|
|
|
Wat een dag! Met een prachtige oude Citroën werd het gouden bruidspaar naar de kerk gebracht. Hier werd tot hun grote verrassing in de H. Mis door een aantal leden van de harmonie gespeeld. Na deze viering ging het gezelschap, bestaande uit ongeveer 70 gasten, naar de zaal van café Juliana te Belfeld, waar de tafels reeds gedekt stonden. Na de koffietafel kregen Pap en Mam een cadeau aangeboden van de kinderen en kleinkinderen. Van “de groten“ kregen ze naast een tweetal volgeplakte fotoalbums ook nog een weekend naar Remagen (Duitsland) aangeboden. De kleinkinderen verrasten Opa en Oma met een mooi schilderij van hun vorige woning aan de Industriestraat. Na een drukke receptie, die muzikaal werd opgeluisterd door de harmonie Kunst Na Arbeid, begon een héél gezellige feestavond met muziek, dans en voordrachten. Met een heerlijk koud buffet werd de avond afgesloten en konden Frans en Anneke samen met de gasten terugkijken op een geslaagde feestdag. Een van de mooiste momenten van die dag was ongetwijfeld de receptie. Geweldig wat een opkomst. Het was meer een grote reünie. Vaak hoorde je dan ook de opmerking: kense dae neet mier, wetse waal det.......
|
|
de derde zôndig in september Femiliedaag
Op deeze daag kump ut gezin van Anneke en Frans beejein, öm saame gezellig d'n daag door te bringe. De femiliedaag vingk zien oorsjprông in de pekskesaovend. (kiék ouch beej 6 december). Midde jaore 70 zien weej dao mei begôs. Aanvankelik beej Pap en Mam thóes en daonao beej toerbeurt beej ein van de kinger. In 1989 hebbe weej de pekskesaovend aafgesjaf en in de plaats daovan kwaam de Simonscup. Tog nag sjteeds gezellig bee ein, maar met ein wedsjtriëd-element. Activiteite dóon waose punte mei kêns skoore, zoedet d'r óeteindelik eine winner is, dae de Simonscup in ônvangs meug neeme. Waal waas ut moeilik altiéd eine gesjikte datum te vinge. Daorum zien weej gauw genôg euver gesjtap nao ein vas moment in ut jaor, namelik de 3e zôndig in september. |
|
de
letste zôndig van september Kermis kiék ouch ens beej: letste zôndig van mei
|
|
4 oktober Franciscus van Assisië, naamdag Pap Stichter van de Minderbroeders, de Capucijnen, de Clarissen en de z.g. Derde Orde. Stierf in 1226, patroon van de wevers, omdat zijn vader zijdehandelaar was. Zijn liefde voor de natuur en dieren in het bijzonder maakte hem tot patroon van de dieren.
Weerspreuk
|
|
16 oktober H. Gerardus van Majella, naamdag Ger Gerardus werd op 23 april 1726 als zoon van een kleermaker geboren in het plaatsje Muro Lucano, nabij Napels in Zuid-Italie. Met 23 jarige leeftijd trad hij het klooster in. Hij werkte er als portier, kleermaker, koster, geldinzamelaar en ziekenverpleger. Vijf jaar na zijn intrede legde Gerardus de eeuwige geloften af. Hij stond bekend om zijn visioenen en de wonderen die hij verrichtte. Op 16 oktober 1755 overleed Gerardus in het klooster Caposele nabij Napels en werd hier ook begraven. Vanaf die tijd reeds was zijn graf het doel van vele pelgrims. Hij wordt vooral vereerd door vrouwen die een kind wensen of zwanger zijn. In Europa zijn veel bedevaartplaatsen hem ter ere. In Nederland is dat Wittem. Patroon van : de kleermakers Weerspreuken
|
|
1 november Allerheiligen Op dae'n daag, as sôndig gevierd, ginge weej altiéd as kinger met pap al wandelend nao ’t kerkhaof aan de Maas. Ut waas d'n daag det de geluivige alle heilige en marterlaare herdachte. ’t Graaf van Opa Ties waas den fijn opgemak. Alles waas met greun zeip good sjoën gemak. En de pot kerkhaofbloome (chrysanten) onbrook neet. Ouch ginge weej nao angere graave kiéke. En den wis Pap altiéd waal get euver die persoëne te vertelle. In 1960 woort in ôs langk besjlaote öm Allerheiligedaag neet mier as vreeje daag aan te merke.
Weerspreuken
|
|
2 november
Allerzielen Allerzielen was een feest van droefheid. Het priesterkoor was dan ook getooid in grijszwarte tinten. Doeken, in lange banen, hingen boven het altaar. Rondom waren de muren behangen met mooie geborduurde kleden in dezelfde kleuren. Die morgen werden extra missen gehouden. Zoals gewoonlijk zaten wij natuurlijk weer in de kerk. Piet was zo gefascineerd door die mooie versiering van de kerk, dat hij helemaal niet in de gaten had wanneer een mis was afgelopen. Pas toen hij daar vrij lang gezeten had, intussen was de 3e mis al bezig, kwam hij er achter dat hij allang thuis had kunnen zijn. Maar ja, onder een mis naar buiten gaan…..dat kon niet, dus na anderhalf uur zat “zijn misje” erop. Met Allerzielen was het gebruikelijk om aflaten te verdienen voor de zielen in het Vagevuur. Wat dat precies inhield wisten wij ook niet, maar we moesten toch naar de kerk. Bidden voor de zondaars, zodat die alsnog vanuit het Vagevuur in de hemel werden opgenomen. Je moest dan meerdere malen vijf Onzevaders en vijf Weesgegroetjes bidden. Dat deden we dan voor bekende overledenen. Na iedere aflaat liep je even naar buiten en dan begon je weer aan de volgende aflaat. Dat gebeurde dan in zo’n razend tempo om maar weer zo snel mogelijk naar huis te kunnen gaan. Weerspreuken
|
|
11 november St. Martinus Geboren in 316 te Sabria in Hongarije, in de landstreek Pannonie. Op 15-jarige leeftijd trad hij in het leger en diende onder keizer Constantius en keizer Julianus. Drie jaar later werd hij gedoopt en bleef nog twee jaar in dienst. Bij de stadspoorten ontmoette hij eens een naakte bedelaar, die hem om Christus' wil een aalmoes vroeg. Omdat hij niets dan zijn wapen had, gaf hij hem een stuk van zijn soldatenmantel. In die tijd behoorde een helft van de kleding aan de keizer en de andere helft was persoonlijk bezit. In een droom verscheen hem de avond daarop Christus met de helft van zijn mantel om zich heen geslagen. "Wat je voor de geringste van mijn broeders hebt gedaan, dat heb je aan Mij gedaan". Zijn besluit stond toen vast; hij werd priester. Vol overgave verkondigde St.Maarten overal het H.Evangelie en bestreed het heersende heidendom. Hij was geliefd bij de gehele bevolking vanwege zijn gerechtigheid en voorbeeldig leven. De heilige Martinus stierf op 11 november rond het jaar 398 op 80 jarige leeftijd te Candes, een parochie in zijn bisdom. Patroon van: Soldaten, cavaleristen, militairen, ruiters, hoefsmeden, wapensmeden, leerlooiers, wevers, armen, bedelaars, molenaars, gordelmakers, hoteliers, kleermakers, handschoenmakers, hoedenmakers, reizigers, gevangenen, wijnboeren, borstelmakers, omroepers, geheelonthouders, herders, waarden.Sintermerte waas waal eine sjpesiale daag. Euverdaag gingse dökker kiéke of de troshoup al klaor waas. Al daag van te veure woort d’r vanalles aangesjlep um eine sjoëne houp te bouwen. Saoves ginge weej rôngk 18.30 oor vanaaf de mert same met Sintermerte en zien paerd, de harmonie en bienao alle kinger van ut dörp in optog nao de houp op de plak beej de kerk. Maar veurdet ut zoewiët waas, môsde d'r iërs thóes nag wet veurbereidinge getroffe waere. De fakkel kreeg ein gôjje insjpeksiebeurt. Meistal waas dae heej en dao kepot, den dao woort ouch dökker in ut jaor mei gesjpûld, maar plekbangk brach de oplossing. Den kerskes zeuke, want de fakkel môs ouch branne. Natuurlik gen kers op maot, dus beejwêrke met ein petattemêtske, zoedet ut tog in det haajerke bleef zitte. De aadste kinger drooge genne fakkel mier , maar hadde de zweigelkes in de tes. D'r waare ouch kinger die ein óetgeholde sôkkerbiet as fakkel drooge. Ouch ôzze pap maakte zich klaor vur de optog. Met vuël gehannes kwaam de batterie in de harmeniemöts. En as den einmaol ut lempke nao vuël knômmele op de gôjje plaats zóot, deej det ut onnag neet. Natuurlik ein laeg batterie. Dao hadde weej dök mei in d'n duuster gesjpeuld. Op nao de mert, dao waas ut verzamelpunt, wachte op ut paerd met Sintermerte. Veurdet d'n optog aan ut trekke waas, ginge d'r al hiel wet fakkels in vlamme op. Ut kerske veel öm, of de fakkel hông sjeif, de wingk sjpeulde dich parte, al met al dök vur mennig kingk eine optog zônger fakkel. Gelökkig det weej ôngerwaeges nag ein täötje sjnoep kreege. De minse van de brangkwaer goeijde wet benziën op de houp en ut sjpel kôs beginne. De baedelaer kreeg van sintermerte ein sjtök dook öm zich te werme. Nao aafloup van ut sjouwsjpel ging veural de aajere jeug de baedelaer achtervolge toet in ut böske. Zeej wôlle gaer weite wae achter die vermomming zoot. Maar dae zorgde d’r waal met ziene sjtek veur, det die neet wiët meiginge. In ut Belvends krentje van 1 november 1957 sjteit ein artikel wao in geklaag wuërd det de jeug niet mier "trost". As de "grotere mensen" d'r neet vur zouwe zörge, kwaam d'r gaar gênne brangksjtapel, dus ouch gênne Sintermerte. Sinds ein paar jaor is d'r in Belvend maar eine troshoup. Veurhaer had iddere "jôngesklöp" en buurtsjap ziene eige troshoup. Ut Brook, ut Kerkeplein, de Krômmehook, de Baoleberg hadde idder eur eige veur. D'r waas ein groëte rivaliteit; wae had de grôtste houp, welke houp bleef ut langste branne. Van september wis saoves 11 november bleef de jeug maar bezig met ut aansjleipe van brangkbare materialen: autobeng, aspergelouf, petattelouf, tek en alles wat maar enigszins kôs branne. De kleinste kinger slepte ut grei aan en de grôttere bouwde de houp. Dit alles wuërd anno 1957 door de drie sjtandorganizasies geregeld, te weite de Middensjtand, de Arbeiders en de Boeren. De jeug heufs niks mier zellef te dóon. Sinter Merte met ut paerd, de baedelaer, fakkeloptog met de harmonie en de troshoup wuërd geleverd. bron: Belfelds Nieuws vrijdag 1 nov. 1957
liedje SINTERMERTES VEUGELKE Sintermertes veugelke, haet ein roëd
keugelke
Weerspreuken
|
|
22 november H. Cecilia Maagd en martelares. In de derde eeuw onthoofd. As beej de harmonie ‘t Ceciliafiës woort gehaje, den ging pap da'n daag neet wêrke. Den ging hae met angere leeje van de harmonie de Belvendse kefees aaf. Gezellig met de männer ônger elkaar eine daag kaarte, kletse en ein pötje beer drinke. Tiédes ’t Cecilia-aovend van de harmenie woort den wir vur de zoevuëlste kiër verteld det pap een hiel trouw lid waar. Det hae bienao noëts ein rippetiesie misde. Patrones van: kerkmuziek, muziekanten, zangers, instrumentenmakers, orgelbouwers, dichters Weerspreuk
|
|
30 november H. Andreas, naamdag Dré Apostel, broer van Petrus. Stierf in het jaar 62 met het hoofd omlaag aan het kruis te Patras in Griekenland. Patroon van:
Schotland, Griekenland, Rusland, Spanje, vissers, vishandelaren,
slagers, mijnwerkers, touwslagers, waterdragers
en
boerenknechten
Weerspreuken
|
|
6 december H. Nicolaas Hij is geboren in Patara in Lycië. Hij was rond het jaar 300 bisschop van Myra in Klein-Azië. Veel legendes worden over hem verteld; het uitdelen van de bruidschat voor drie dochters die, door geldgebrek, verkocht zouden worden om de bruidschat te kunnen opbrengen; het weer tot leven wekken van drie kleine kinderen die vermoord waren en in een vat ingepekeld lagen; het redden van mensen die ter dood veroordeeld waren, door hun onschuld te bewijzen.
De tiéd veuraaf Idder jaor opniej ein groët fiës. Vuël zinge en braaf zien waas het motto. Same zinge in de keuke met `t baoveleeg aope. Wiste weej waorum? Normaal waas det altiéd toe, zeker in wingkterdaag. Naodet weej bienao ôs ganze repertwaar hadde doorgenaome, vloge de sjuumkes en de paepernote via `t baoveleeg door de keuke. Later, toen weej neet mier gluifde, woort ôs gezag det Tante Zus van Strous deej det. Die woënde beej ôs taegeneuver in de Bergsjtraot. Hiel sjpannend waas ouch `t hóesbezeuk van de Good Heilig Man. Ônversjtelbaar wie drök `t den op de WC waas. De sjpanning waas te sjnieje. Op de knéen vur Sinterklaos (Wanrooy) en de Zwarte Pieten (Gähler en Casje van Tosserams) met de ketting en de roe, woort iërs efkes vertelt wat ze néet hads môtte doon. Daonao kwame de gôjje dinge. En toet sjlot de groëte opluchting as det sjtel wegging.
Sinterklaosdaag Sjmorges al hiel vruug wakker. De ganse nach sjleg gesjlaope en den maar baove aan de trap wachte op `t teike det weej kôste kômme. Sinterklaos reej beej ôs in de keuke. Maar die waas aafgesjlaote. Weej néet van gistere, dus nao `t hok. Dao kôsse door ein raemke in de keuke kiéke. Jammer den, det waas met pèpeer aafgeplek. `t Geduld woort danig op de proof gesjteld. Iërs in de kamer `t gezich wasse en den nao de kerk. En maar haope det die mis néet lang zou deure. Nao de mis wie eine haas nao hóes. Eindelik de keuke in. Mao....wat sjoën! De ganse taofel sjting vôl. Zelfs grei op de sjteul. Vur idderein sjpeulgood en "nuttige geschenken". Det ware meistal háasse, zök, eine sjaal of angere kleijazie. Idder had ziene eige telder met sjokolade aepkes of sjäöpkes, neutjes, sjuumkes en nag van alles. De ganse daag sjpeule, kiéke beej de kammeräödjes en vuël sjlôkke. Van det letste waas ze mei zoë misselik, det ze dae'n daag genne petat of ein dieke bôtterham kôs zeen.
Naodet Sinterklaos jaore nao ein op de taofel had gereeje, kwaam d’n tiéd van de pekskesaovend. Ein hiele sjoëne periode um nag ens op trük te kiéke. Zeker toen de meiste vrouluuj beej ôs thóes vreejde. Met name Ger van ôs Riet sjpande de kroën in ’t bedinke van leuke surpriezes. Zo kreeg ôs Riet ens eine hiele prachtige levende pötter. Wat waas ’t maedje bliej, helaas maar kort. De pötter waar eine geverfde moets. ’t Waare kier op kier gezellige aovende in ’t hóes beej de fèbriek. Later, toen idderien óetgevlaoge waas, zien weej beej toebeurt de pekskesaovende gaon viere beej ein van de kinger thóes. Det hebbe weej toet 1989 volgehaije. De prikkels waare toen ein bietje weg. In de plaats van de pekskesaovend is de Simonscup in ’t laeve geroope. Patroon van:
Rusland, misdienaars, kinderen, jonge vrouwen,
pelgrims, reizigers, advocaten, rechters, notarissen, kooplui, apothekers,
waarden, wijnhandelaren, parfumfabrikanten, parfumhandelaars, zeelui, matrozen,
vissers, vlotschippers, molenaars, korenhandelaars, zaadhandelaars, slagers,
bierbrouwers, jeneverstoker, boeren, bakkers, wevers, brandweermannen,
stoffenverkopers, kanthandelaren, steengroevenarbeiders, kuipers, steenhouwers,
kaarsenmakers, gevangenen, knopenmakers.
Weerspreuk
|
|
Sniekelaas met zijn pieterman Dorito Op 30 november 1997 komen zij op bezoek bij Henk en Truus Bloemers-Simons.
De Goedheiligman met zijn knecht feliciteren het zilveren bruidspaar aan de Zandstraat en hebben toch wel het en en ander te vertellen uit het Grote Boek. |
|
25 december Körsmis
In de kleine veurkamer sjting hae den: ôzze körsboum in dae sjoëne rônge kopere bak, gevuld met zangk. In de boum hônge bel en slingers en de kerskes zóote met kniepers vas aan de tekskes. As weej met z’n alle beej de boum körsliedjes ginge zinge, sjtook Pap die kerskes aan. Nao aaflaop van ’t concert mochte weej allemaol ömstebeurt ein kerske óetblaoze. De hangk ging achter ’t vlemke en den vurzichtig blaoze, den brangk kôste weej ôs beslis neet leiste. De kerskes woorte den net kleine sjöwkes. De rouk kringelde langzaam ömhóeg en mêttegang rook ’t ouch nag zoë lekker. Ônger de boum sjting ein houte sjtelke met ein reete daak. Maria en Jozef hadde, in al die jaore det zeej dao wônde, al van alles meigemak. Lingks en rechs waare d’r versjillende biëste met ein hendikep: eine bars euver ’t liëf, de nek geplek of ein oer det d’r hallef vanaaf waas. De herders en keuninge ging ’t neet vuël baeter aaf. Ouch zeej misde dök ’t ein en anger. Sommige van eur waare zelfs vurzeen van eine beejnaam. Zoë sting o.a. beej mooder Maria “Piepleen” ônger de veut.
Ein aantal jaore later kreege weej lektrische lempkes in de baum. Wat waas det sjoën. As die oet de doés kwaaame waas ut altied de vraog of ze ut waal deeje. Nao get geplaar van ôzze kangk, woort de deskundige hulp van Wiel Coppers ingerope. Dae woënde met zien gezin beej ^s teageneuver op de hook van de Bergsjtraot en waas lektrisjaen beej Ben Janze As de boum gans versiert waas met de bel, de sjlingers en de lempkes, deej Pap ’t ingelehaor euver de tek. Hiel vurzichtig môs det gebeure. En met zien groëte heng, kreeg hae ’t tog maar wir iddere kiër veur mekaar. In de tiéd det Riet met Ger ging vreeje, môs ’t reete sjtelke plaats gaon make vur ein grot. Met grottepèpeer toverde dae Ger ein prachtige tafereeltje ônger de boum. D’r kwaam zelfs ein lempke in de grot, zoedet Jozef, Maria en ’t kiendje Jezus alles good kôste zéen. In ’t hiele körsgebeure sjpeulde de kerk ein groëte rol. Iërste Körsdaag ginge weej smorgesvruug nao de nachmis. De nachmis waas in ôzze kingertiéd smorges öm viëf oor. Later woort ’t ein echte nachmis, um twellef oor snachs. Nao de mis ginge weej, gans doorozeld, rap nao hóes, wao de taofel al waas gedek. Ein gebroëk beej ôs thóes waas öm nao de nachmis braodwors met ei te aete. Heerlik met ein lekkere tas kôffie en ein bruëdje! Ouch kreege weej waal ens kerbóet of werm vleis. Verder sjting dae Körsdaag in ’t teike van eine echte rösdaag. Weej ginge nörges nao toe, bleeve fein thóes gezellig rôngk dae boum zitte en op d’n tiéd lekker aete, körsliedjes zinge, kaarte, sjpelle en later onnag tillevisiekiéke. Weerspreuk
|
|