Weej hebbe allemaol waal ens van die momente det weej trükdinke aan d'n tiéd dae al vurbeej is. Ze zêgke waal ens: asse euver vruuger geis praote, den beginse áad te waere. Maar ja, dôw bös zoe áad wie ze dich vuls. Tog is ut sjoën öm herinneringe óet en euver  Belvend op te haole. Wie dök gebeurd ut neet det ein verhaol, ein foto of ein artikel óet vervlaoge tieje ein laevendige discussie op gang bringt.  Maar al praotende kômme dök de probleme. Allerlei "w-vraoge" kômme beej dich op. Wáe, wannier, wao, waorum, wat, wêlke, wie, zien ônger angere wäördjes waose eine vraogzin mei kêns beginne. Allein is döks ut antwaord maar hallef of neet te vinge. De beelde in dien gedachte waere mier en mier vager. Hielvuël tasbare zake zien letterlik met de grôngk geliék gemak. Juus die dagelikse dinge van vruuger kênse neet mier vinge. Dao is naogenôg gen documentaasie euver. Minse die ut zouwe kênne weite, zien weggevalle. Wie mier d'n tiéd versjtriek, des te moeilikker wuërd ut öm ein antwaord op dien vraoge te kriége. Ut is net eine groëte puuzel wao sjtökskes van kwiët zien. Det waas vur mich de aanleiding öm get dinge óet mien jeugjaore ens op te gaon sjrieve en te publiceren in het Simons-bulletin. En al gaonde waeg kwaame d'r allerlei rubrieken in het bulletin. Door mien "verhaole" met angere te deile, haop ich det de bezeukers van dees webpagina aanvullinge, in de vorm van fotoos, doëdsprintjes, sjtökskes óet ein krant, hebbe op mien herinneringe óet en euver Belvend, waodoor de puzzel tog opgelos kên waere.

Reaksies: pidor@home.nl